06.04.2021 r.
Witamy Was bardzo serdecznie i zapraszamy na kolejny dzień nauki przez zabawę pod hasłem „Zabawy w teatr”.
Posłuchajcie uważnie i zastanówcie się, o jakim miejscu jest wiersz?
Siedzę cichutko obok taty, w miękkim fotelu, w ósmym rzędzie,
czekam by zgasły roje świateł i myślę fajnie będzie;
Już ciemno, ściskam dłonie w pięści.
Wolno rozsuwa się kurtyna…, widzę zamczysko, księżyc w pełni…
tutaj bajka się zaczyna.
Wszystko się potem dobrze kończy, oklaski to najlepszy dowód.
A ja już sobie postanawiam do tego miejsca wrócić znowu.
Z pewnością wszyscy wiedzieliście, że to TEATR.
Wiosną obchodzony jest Międzynarodowy Dzień Teatru.
– Czy ktoś z Was był w teatrze? Jaki to był teatr?
– Jak należy zachować się w teatrze?
– Co można zobaczyć w teatrze?
– Dlaczego ludzie chodzą do teatru?
Zobaczcie, co i kto jest potrzebny, aby powstało przedstawienie:
AKTOR – osoba grająca w teatrze lub filmie, wcielająca się w dana postać, której użycza głosu, twarzy, gestów.
SCENA TEATRALNA – podwyższenie w budynku teatralnym, przeznaczona do wystawiania utworów, usytuowana powyżej widowni i oddzielona od niej kurtyną, stanowiąca miejsce gry aktorów.
SCENARIUSZ – tekst literacki, podstawa do realizacji przedstawienia. Zawiera zarys akcji, charakterystyki postaci, dialogi.
KURTYNA – ruchoma zasłona oddzielająca scenę od widowni.
Reżyser – czuwa nad całością przedstawienia.
Scenograf – wymyśla dekorację do przedstawienia.
Kulisy – miejsce za sceną, gdzie trwają przygotowania aktorów i dekoracji.
Charakteryzator – osoba nadająca twarzy i sylwetce aktora cech granej przez niego postaci.
- Jak myślicie, czy trudno być aktorem? Spróbujecie?
Zabawy wprawiające do zawodu aktora:
„Lustrzane odbicie”
Dziecko stoi naprzeciwko rodzica. Jedno z Was zaczyna wykonywać jakieś ruchy, drugie naśladuje go tak, jakby było jego lustrzanym odbiciem. Potem następuje zamiana ról.
• „Nastroje aktora” – spróbuj przedstawić różne emocje za pomocą mimiki twarzy i gestów, ruchów.
Radość
Smutek
Złość
Zaskoczenie
Zaniepokojenie
Strach
• „Intonacje” – ta zabawa polega na powtarzaniu takiego samego zdania, ale z punktu widzenia różnych postaci. Bo wiemy, że to samo zdanie wypowiedziane przez Czerwonego Kapturka i przez wilka brzmiałoby zupełnie inaczej. Zaczynajmy więc, wypowiadajcie zdanie „Mam ochotę wybrać na spektakl do teatru” jako:
Księżniczka
Czarownica
Wróbelek
Wilk
• „Kim jestem?” – do tej zabawy zaproś rodziców lub rodzeństwo. Ty będziesz aktorem, a Twoi bliscy widownią. Wciel się w rolę wybranej przez siebie bajkowej postaci. Zadanie Twojej widowni polega na odgadnięciu, jaką rolę odgrywasz. Możesz odegrać kilka postaci, a także zamienić się z rodzicami – niech mama lub tata odegra jakąś postać, a Ty odgadnij, kto to był. Powodzenia!
PRACA PLASTYCZNA:
Kartkę składamy na pół i zginamy z dwóch stron uszy. Sklejamy brzegi po obu stronach, aby naszego kotka można było założyć na rękę. Pracę ozdabiamy naklejając kocie oczy wycięte z zielonego papieru kolorowego (na oczach rysujemy pisakiem czarne, pionowe kreski), na środku naklejamy guzik (nos), z dwóch stron nosa doklejamy czarne paski wycięte z papieru kolorowego, pod nosem rysujemy pisakiem pyszczek. Tak wykonany kotek może służyć dzieciom do zabaw w kąciku teatralnym.
Materiały
- kartka (biała, czarna lub brązowa) z bloku technicznego
- guzik
- zielony i czarny papier kolorowy
- czarny pisak
- klej biurowy i Wikol
- nożyczki
Wykorzystanie pacynki w tematycznych zabawach.
Powodzenia!
Wychowawczynie oddziałów przedszkolnych