POĆWICZ ZE MNĄ! – Mamo, Tato!

      Brak komentarzy do POĆWICZ ZE MNĄ! – Mamo, Tato!

Systematyczność jest ważna i skuteczna

I ĆWICZENIA USPRAWNIAJĄCE NARZĄDY ARTYKULACYJNE

Aby usprawnić język:
 mlaskamy,
 układamy język w rurkę,
 kląskamy (jak robi konik?),
 wypychamy językiem policzki,
 układamy język w „koci grzbiet”,
 wsuwamy język pod górną i dolną wargę,
 przesuwamy język na boki w jamie ustnej,
 dotykamy czubkiem języka kolejnych zębów,
 formujemy język szeroko i wąsko w jamie ustnej,
 przesuwamy czubek języka zygzakiem po podniebieniu,
 przesuwamy czubek języka od górnych zębów wzdłuż podniebienia.
Aby usprawnić wargi:
 cmokamy,
 parskamy, prychamy,
 na przemian robimy „dzióbek” i rozszerzamy usta,
 wydymamy, zaciskamy, rozluźniamy, masujemy wargi palcami,
 układamy wargi jak do wymawiania samogłosek: A, O, U, E, Y, I,
 przy zaciśniętych zębach, naprzemiennie zakładamy wargi na siebie.
Aby usprawnić policzki:
 poruszamy policzkami jak żaba,
 napinamy policzki wraz z wargami np. nadmuchując balonik,
 wydymamy je i wciągamy do wewnątrz,
 masujemy policzki dłońmi, okrężnymi ruchami.
Aby łatwiej uzyskać głoski: SZ, Ż, CZ, DŻ:
 cofamy czubek języka wzdłuż podniebienia,
 czubkiem języka dotykamy wałka dziąsłowego,
 czubkiem języka kreślimy kółka na podniebieniu miękkim,
 czubkiem języka dotykamy na przemian dwóch górnych ostatnich zębów,
 próbujemy dmuchać na czubek języka uniesiony do podniebienia, równocześnie przyciskając policzki
 dłońmi (język nie może przywierać do podniebienia, żeby powietrze
nie przedostawało się bokami).

II ĆWICZENIA ODDECHOWE

Aby pogłębić oddech, rozruszać przeponę, dostosować długość wydechu
do czasu wypowiedzi:
 robimy krótki wdech przez nos i długi wydech ustami,
 „Spacer na łące”- dziecko wyobraża sobie, że jest na łące podchodzi
do kwiatka wącha go, wciąga powietrze nosem, zatrzymuje wdech i powoli wypuszcza nosem,
 wykonanie wdechu i zdmuchiwanie świeczki (powoli, szybko) na wydechu,
 zdmuchiwanie kartki z gładkiej powierzchni,
 dmuchanie na kłębuszek waty, piłeczki, piórka,
 dmuchanie przez słomkę w wannie, w czasie kąpieli.

III ĆWICZENIA GŁOSOWE

Aby rozluźnić mięśnie krtani i aparatu artykulacyjnego, prawidłowo wydobyć głos do uzyskania efektu w jamie ustnej:
„Miś” – pozycja do ćwiczeń leżąca,
 Misie śpią, oddychają nosem (wdech i wydech nosem),
 Misie budzą się, ziewają (wdech i wyd. przez usta),
 Misie wdychają powietrze ustami, zamykają usta i mruczą mmmmmmmmm,
 Śpiew: a, o, e ,u ,y, i – najpierw pojedyncze samogłoski potem wydłużają dźwięk,
 „ Echo” – dziecko woła poszczególne głoski (ciszej – głośnie, wolno – szybko).

IV ĆWICZENIA SŁUCHOWE

Aby wdrażać dziecko do starannej wymowy, opanowania różnic w wymowie głosek syczących i szumiących. Uwrażliwić je na pełne rozumienie wypowiedzi.
 wyszukiwanie w otoczeniu przedmiotów, których nazwy zaczynają się
na daną głoskę np. b – buty, butelka,
 „Dokończ” – podajemy pierwszą sylabę, a dziecko dopowiada brakujące części wyrazu,
 rozróżnianie mowy prawidłowej od nieprawidłowej np. dziecko klaszcze, gdy usłyszy błąd: safa, masyna.

V Jak rozwija się mowa dziecka?

3-latek powinien wymawiać:
 wszystkie samogłoski,
 spółgłoski: m, mi, b, bi, p, pi, f, fi, w, wi, k ki, g, gi, ch, i li, j, ł, d, n, ś, ź, ć, dź, ń
 zaczynają się pojawiać: s, z, c, dz,
 czasami sz, ź, cz, dż.
U 4-letniego dziecka:
 utrwalają się: s, z, c, dz,
 pojawiają się sz, ż, cz, dż,
 pojawia się r.
5-latek powinien już wymawiać: sz, ż, cz, dż oraz r (ale ok. 35% dzieci
nie wymawia jeszcze prawidłowo najtrudniejszych głosek).
 
6-latek buduje swobodne wypowiedzi, używając właściwie wymawianych głosek.

Pamiętaj jednak, że każde dziecko rozwija się indywidualnie,
we właściwym dla siebie tempie.

Im więcej rozmawiasz z dzieckiem, czytasz mu i śpiewasz, tym lepiej będzie mówić!

LITERATURA:
E. Chmielewska: Zabawy logopedyczne i nie tylko
A. Chrzanowska K. Szopik: Zabawy i ćwiczenia logopedyczne
G. Demel: Minimum logopedyczne
E. Sachajska: Uczymy poprawnej wymowy
J. Wójtowicz: Logopedyczny zbiór wyrazów

Dodaj komentarz